Minibüsçülerin içindeki şiddet birikimi

Öncelikle hikayeme minibüsçülerden bahsederek başlamak istiyorum çünkü akşama kadar istanbul içinde yaşadıkları olaylar onları genelde minibüs içindeyken insanlıktan çıkarıp canavar toplumun yarattığı enteresan varlıklar haline getirir.ne yaptıklarını ne için orada olduklarını bilemez yapması gerekenleri ezberinden yaparlar he olurda beklenmeyen sıradışı bi olay oluverirse verecekleri reaksiyon çok farklıdır ki tam burada devreye benim hikayem giriyo.Bi akşam saat 21:00 sıralarında koşuyolunda kadıköy ümraniye minibüslerini bekliyorum.Baya bi zaman sonra şükür ki ufukta bi tane gözüktü tam o sevinçlen çıkıverdim önüne elimi önüne sallayarak.Gayet normal bi şekilde duran minibüse bindiğimde benden hariç bir adam ve bi bayan vardı.Adama ilk sorum "abi ümraniye ne kadar"aman yarabbim ben ne yapmışım böle :S adamın arkaya dönüp bana bi "ne ümraniyesi lan bu saatde taş*k mı geçion sen ben le"demesi var o an kendimi şaşırdım ve erkekliğin verdiği bi gazla " ne bilm ben önünde ümraniye yazıo ne bağırıyon" dedim ve olay patlat verdi."İn lan in çabuk " diyen minibüsçü gözlerimin içinde gitgide büyüyordu ben neye bulaşmıştım indim ve gayet sakin bir tartışma ortamı beklerken adamın bana gelişine bi tokat atışı varki offffffff on neye uğradığımı şaşırdım ve refleks olarak adamın karnına doğru bi tekme çıkarabildim ki tam o an beklediğim an gerçekleşti minibüs teki herif olayın ciddiyetinin farkına vardı ve "hade hemşerim geç kalıyoz" dedi diğer yolcuları hatırlayan minibüsçü bana benzerini duymadığım küfürler savurarak minibüsüne bindi ve uzaklaştı.belirtmek istediğim minibüsçülerin ayı olduğu değil sakın yanlış anlaşılmaya ama bi gerçeklik varki önce onları ayı yapıp sonra bize saldırmalarını bekliyoruz ama iyi maceraydı :D